Θα γράψω ως Χρήστος γιατί θέλω να γράψουν και τα υπόλοιπα μέλη της Κατασκήνωσης:
Είναι η τέταρτη Κατασκήνωση Κοινοτικής Ανάπτυξης που συμμετέχω (Λέσβος 2007, Εύβοια 2008, Αμοργός 2009, Ικαρία 2011) και πλάκα πλάκα ήταν κι αυτή σε Νησί! 3 μήνες μετά μου έχουν μείνει στην καρδιά συναισθήματα που δύσκολα τα μαζεύει κανείς στο διάβα της ζωής. Τους δύσκολους καιρούς που ζούμε τα φυλάω σαν θησαυρό. Οι Ικαριώτες μοναδικοί - αυθεντικοί άνθρωποι που επικοινωνούν χωρίς περιστροφές μαζί σου μιας κι Ικαρία είναι μια μικρή Ελλάδα με δυσκολίες αλλά και μοναδικές ομορφιές. Το έργο μας το είχε ανάγκη ο τόπος και μας το έδειξε βοηθώντας μας κάθε στιγμή. Τα παιδιά μας φανταστικά, με συναίσθηση των αξιών του οδηγισμού αλλά κυρίως νεανικό δυναμισμό και φαντασία (αγαπώ τις Περιτσάπες). Σαν στελέχη σίγουρα πήραμε πολλά από την εμπειρία. Εύχομαι σε κάθε άνθρωπο να νιώσει την ίδια χαρά προσφέροντας στον συνάνθρωπο και στον τόπο μας.
